การออกแบบสองมิติ (two – dimensional design) เป็นการออกแบบบนระนาบรองรับ
เช่น กระดาษ แผ่นไม้ ผ้าใบ ผนังคอนกรีต เป็นต้น
ซึ่งตรวจสอบมิติได้เพียงความกว้างของความยาว
ไม่มีความหนาให้ตรวจสอบได้ในการออกแบบสองมิติสามารถจำแนกมิติของการรับรู้ ได้ 2
ประการ คือ
1. มิติที่ตรวจสอบได้เป็นการออกแบบให้มีรูปร่างต่าง ๆ
โดยใช้ส่วนประกอบของการออกแบบสามารถรับรู้และ ตรวจสอบมิติกว้างยาว
บนผิวหน้าของระนาบรองรับได้
2. มิติที่ตรวจสอบไม่ได้เป็นการออกแบบสองมิติ
แต่ในการรับรู้ด้วยสายตาและความรู้สึกดูเหมือนภาพสามมิติแต่ตรวจสอบไม่ได้
ด้วยการวัด
เปรียบเทียบได้กับภาพถ่ายของโต๊ะ ซึ่งสามารถรับรู้ได้ว่ามีความกว้าง ความยาว
และความหนา แต่ภาพที่ปรากฏมีเพียงความ
กว้างและความยาวเท่านั้น
มิติที่ตรวจสอบไม่ได้นี้เรียกว่า มิติมายา หรือมิติลวงภาพ
1) การออกแบบภาพสองมิติจากการตัดกระดาษ
สามารถตรวจสอบมิติกว้างยาวได้
2) การออกแบบภาพสองมิติ เป็นจิตรกรรมที่แสดงความลึก ซึ่งเป็นมิติลวงได้อย่างชัดเจนมิติที่ตรวจสอบไม่ได้
หรือมิติลวงนั้น
มีวิธีการทำให้ปรากฏได้หลายวิธี
ดังต่อไปนี้
2.1 วิธีทัศนียภาพเส้น (linear
perspective) เป็นการใช้เส้นแสดงขนาดสัดส่วน
ซึ่งสัมพันธ์กับการมองเห็นจริง ๆ คือ
สิ่งที่อยู่ใกล้จะดูใหญ่กว่าสิ่งที่อยู่ไกล
เช่นเดียวกับการเขียนแบบทัศนียภาพภาพ
3 การออกแบบทัศนียภาพเส้น
สิ่งที่อยู่ใกล้จะดูใหญ่กว่าสิ่งที่อยู่ไกล
3.1 วิธีทัศนียภาพบรรยากาศ (aerial or atmospheric
perspective) เป็นการสร้างบรรยากาศให้พร่ามัว
โดยเฉพาะบริเวณที่อยู่ลึกเข้าไปทางด้านหลัง ดูเหมือนมีหมอกปกคลุมอยู่
ทำให้สิ่งที่อยู่ใกล้ดูชัด สิ่งที่อยู่ไกลดูไม่ชัด
4 การออกแบบจิตรกรรม เป็นทัศนียภาพบรรยากาศ
ซึ่งสิ่งที่อยู่ใกล้จะดูชัดกว่าสิ่งที่อยู่ไกล
4.1 วิธีมองจากด้านบน (top-view dimension) เป็นการแสดงความใกล้ไกลด้วยวิธีการมองจากด้านบน หรือมองจากที่สูงลงมา
สิ่งที่อยู่ใกล้จะอยู่ด้านล่างของพื้นฐานและสิ่งที่อยู่ไกลจะอยู่ทางด้านบน
ของพื้นภาพ
4.2 วิธีทัศนียภาพสี (color perspective) เป็นการแสดงความตื้นลึกโดยการใช้น้ำหนักของสี น้ำหนักแก่และน้ำหนักอ่อน
สามารถแสดงความใกล้หรือไกลได้ด้วยกันทั้งคู่ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับจังหวะในการใช้
ซึ่งต้องอาศัยประสบการณ์ในการมองเห็นเป็นสำคัญ
5 การออกแบบที่แสดงความใกล้ไกลด้วยวิธีการมองจากด้านบน
6 วิธีบังซ้อนกัน (over lapping) เป็นการแสดงความตื้นลึกด้วยการทับกัน
บังกัน หรือซ้อนทับกัน สิ่งที่ถูกทับหรือไกลกว่าสิ่งที่ทับ
7 วิธีเอกซ์เรย์ (X-ray dimension) เป็นการแสดงความตื้นลึกหรือใกล้ไกลด้วยความโปร่งใส
เหมือนกับฟิมล์เอกซ์เรย์ทางการแพทย์
แต่บางครั้งไม่อาจจะสรุปให้เป็นที่แน่นอนได้ว่าสิ่งใดอยู่ใกล้หรือไกลกว่า กัน
สำหรับการจัดภาพในงานออกแบบสองมิติ ถ้าจะให้ได้ผลสมบูรณ์
ควรคำนึงถึงสิ่งสำคัญ 3 ประการ คือ
1. ขอบภาพ (the picture bordor) เป็นการจัดภาพให้ส่วนประกอบในภาพสัมพันธ์กันเอง
และให้ส่วนประกอบทั้งหมดสัมพันธ์กับ
ขอบภาพด้วย
2. บริเวณว่างที่ราบเรียบ (flat or shallow space) เป็นการจัดภาพให้เกิดความใกล้ไกลบนพื้นเรียบ ซึ่งอาจใช้วิธีทับซ้อนกัน
หรือวิธีอื่น ๆ
แต่ไม่ค่อยนิยมให้เหมือนจริงตามธรรมชาติ
3. บริเวณโพสิทีฟและเนกาทีฟ (positive and negative
space) เป็นการจัดภาพให้บริเวณโพสิทีฟ (บริเวณรูป)
สัมพันธ์กับบริเวณเนกาทีฟ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น